میزان آگاهی و عملکرد عوامل خطر ابتلا به کیست هیداتیک در شهرستان لردگان استان چهارمحال و بختیاری در سال 1383

چکیده: زمینه و هدف: کیست هیداتیک یکی از بیماریهای مشترک بین انسان و دام است که از شیوع نسبتا گسترده ای در دنیا برخوردار می باشد. استان چهارمحال و بختیاری به دلیل وجود شغل دامپروری یکی از نقاط بالقوه پر خطر این بیماری است. با توجه به اینکه شهرستان لردگان دارای شیوع بالایی از آلودگی در استان می باشد، این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی از عوامل خطر ابتلاء به کیست هیداتیک در این شهرستان مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی از بین تمام افراد بالای 15 سال شهرستان لردگان 500 نفر به روش چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه خود ساخته حاوی سؤالاتی در مورد عوامل خطر ابتلا به بیماری در اختیار آنها قرار گرفته و تکمیل گردید. همچنین 30 قصاب از مناطق مختلف این شهرستان انتخاب و پرسشنامه شامل موارد نگهداری سگ توسط قصاب ها و امکان تغذیه سگ به وسیله احشاء آلوده تکمیل گردید. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از آزمون کای دو تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این مطالعه میزان آگاهی از نحوه انتقال بیماری 2/7% و میزان استفاده از آب لوله کشی 2/88% بوده است. همچنین در 4/54% موارد سبزیجات بصورت مؤثر شستشو داده می شدند. میزان نگهداری سگ در منزل 4/22%، نگهداری دام در منزل 6/42%، وجود سگ ولگرد در محل سکونت 6/75% بود. وجود سگ در محل قصابی ها 30% و ‌تغذیه سگ ها با احشاء دام ها 20% بود. 40% قصابان برای سهولت جدا کردن پوست در زیر آن می دمیدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی که نشان می دهد سطح آگاهی مردم و قصاب ها در حد پائینی است به نظر می رسد که این افراد از نظر عوامل خطر بیماری کیست هیداتیک بایستی مورد آموزش قرار گیرند.